Financieren

Wanneer u een woning wil bouwen, kopen of verbouwen, is uw eigen inbreng vaak ontoereikend. Het overige geld zal u moeten ontlenen.

Eigenlijk spreekt men dikwijls over een lening ook al gaat het technisch gezien soms over een krediet. In de praktijk is het verschil tussen de lening en het krediet echter niet altijd even duidelijk. Wat is eigenlijk het verschil?

De lening

Bij een lening wordt de volledige som (het kapitaal) onmiddellijk ter beschikking gesteld van de lener. Deze laatste is verplicht het kapitaal op regelmatige tijdstippen terug te betalen op de overeengekomen wijze en samen met een intrest uitgedrukt in procent.

In grote lijnen komt het erop neer dat de lener precies weet welk bedrag hij nodig heeft, hij krijgt het onmiddellijk en hij betaalt het in overeengekomen schijven terug. Hij voorziet niet dat hij later nog een bepaald bedrag zal nodig hebben.

De kredietopening

Bij een kredietopening krijgt de lener, hier kredietnemer genoemd, het recht van de financiële instelling, kredietgever genoemd, om over een bepaald bedrag te beschikken gedurende een bepaalde of zelfs een onbepaalde tijd. Het is als het ware een kredietlijn.

Eens hij het bedrag gedeeltelijk of in zijn geheel opneemt, is hij verplicht het krediet terug te betalen zoals afgesproken, samen met een intrest uitgedrukt in procent.

Maar de kredietnemer kan het overeengekomen bedrag zo dikwijls terug opnemen als hij wil, zolang hij het totale bedrag van de ‘kredietlijn’ maar niet overschrijdt. Heeft hij een deel van het totaal bedrag terugbetaald, dan kan hij het toch weer opnieuw opnemen.

De duur van de kredietopening is meestal onbepaald en de rentevoet van de opname(s) is vast of veranderlijk. De woonkredieten worden tegenwoordig bijna altijd verstrekt in de vorm van een kredietopening.

De hypotheek

De hypotheek is het juridisch mechanisme dat er voor zorgt dat een schuldeiser, zoals de bank, bevoorrecht wordt om zich van de koopsom te bedienen bij verkoop van het in waarborg gegeven onroerend goed.

De opbrengst van de verkoop wordt dan in de eerste plaats aangewend om de schuld van de kredietnemer terug te betalen.

Deze bevoorrechte positie als schuldeiser wordt bekendgemaakt op het hypotheekkantoor, zodat belanghebbende derden daarvan kennis kunnen nemen.

De hypotheek wordt gevestigd via een notariële akte, genaamd de hypothecaire kredietakte.
Het is de notaris die ervoor zorgt dat – na de ondertekening van de akte – de hypotheek wordt ingeschreven op het hypotheekkantoor.

De hypothecaire kredietakte is daarenboven voor de schuldeiser een uitvoerbare titel om bij wanbetaling onmiddellijk de beslagrechter te vatten voor de gedwongen openbare verkoop van het onroerend goed.

De hypothecaire volmacht

Veelal om de kosten van de hypotheekvestiging te drukken, kan de bankinstelling genoegen nemen met een kleinere zekerheid, onder de vorm van de hypothecaire volmacht. Het vestigen van een hypothecaire volmacht gebeurt bij notariële akte.

Bij een hypothecaire volmacht geeft de kredietnemer de toelating aan de kredietgever om een hypothecaire inschrijving te nemen zodra laatstgenoemde dat nodig vindt.

Het verschil met de hypotheek zit hierin dat de kredietnemer wel de toelating geeft om een hypotheek te nemen, maar de kredietgever ze nog niet neemt en wellicht  ook nooit zal nemen.

De kosten van een hypothecaire volmacht zijn beduidend lager dan de kosten van een hypothecair krediet (geen hypotheekrechten, slechts € 25 registratierecht, één vierde ereloon van de notaris).

Het nadeel voor de kredietgever is dat hij over minder zekerheid beschikt: hij heeft immers nog geen hypotheek en wanneer hij die meent te moeten nemen, kan het te laat zijn omdat het goed reeds door iemand anders is bezwaard. Kortom, de kredietgever zal dit slechts toestaan voor cliënten waarin hij vertrouwen heeft.

Reset password

Voer uw e-mailadres in en we sturen u een link om uw wachtwoord te wijzigen.

Powered by Estatik